Ik ging naar een workshop over workshops vullen. Het bleek een workshop te zijn om deelnemers voor je workshops te krijgen. Een dag lang hoorde ik wat je kon doen om je business te laten groeien en de mensen te laten toestromen. Het was een dag vol goede ideeën, leuke ervaringen en aardige mensen.
Een fijne oefening was om (nep)vrijkaartjes aan te bieden aan andere aanwezigen. Ik bood 'bosbaden' aan, ' – de natuur als spiegel'. Terwijl ik mijn workshop aanprees waande ik mij even in het bos, met de elementen, de bomen, de planten. Aah! Wie wil dat nou niet? En inderdaad, ik was mijn vrijkaartjes binnen de kortste keren kwijt!
De dag was vol met informatie, beweging (“Nu even hard juichen!”) en geluid (“Lekker muziekje erbij”). Vol met snelheid, haast en 'zou het me wel lukken?' en 'nu ga ik het doen!'
Goed gevuld en enigszins trillend verliet ik de zaal. Gaat het er zo aan toe in de wereld van business en succes?
Na mijn lift naar de carpoolplaats bij Bilthoven, fietste ik door het bos. Ik voelde hoe het rustiger werd in mijn lijf. Ik merkte hoe ik dieper ging ademen en zuchtte. Er stond een boom naast het pad die me riep. Ik stapte van mijn fiets en leunde tegen hem aan. Hij torende hoog boven mij uit. De zwarte takken waren scherp afgetekend tegen de donkerblauwe avondlucht. Ik zuchtte nogmaals. En voelde de kalmte van de boom. Ring voor ring groeit hij langzaam, gevoed via de wortels in de grond. “Rustig maar”, hoorde ik hem zeggen en “Rust maar even, hier, nu”.
“Dankjewel boom!” Ontspannen verliet ik het bos en fietste naar huis.
